1 sierpnia zakończyliśmy II turnus rekolekcji wakacyjnych. Wśród wielu oaz zorganizowanych w tym czasie odbyła się także Oaza Niepokalanej i Oaza Nowego Życia I° w Nadrybiu.
Jak wyglądała ta oaza? Co wyróżnia ją spośród innych rekolekcji?
Przeczytajcie naszą prezentację z Dnia Wspólnoty!
„Jesteśmy Oazą Niepokalanej oraz Oazą Nowego Życia I°. Przyjechaliśmy z Nadrybia razem z naszym wspaniałym moderatorem ks. Przemkiem Ruszniakiem oraz piekącą przepyszne ciasta odpowiedzialną – Patrycją Ziarkiewicz. W naszej diakoni jest również dwóch charyzmatycznych kleryków, przystojni animatorzy w tej samej liczbie oraz pięć pięknych animatorek. Dotarliśmy tutaj w niewiarygodnej liczbie uczestników, jaką jest 58 osób, w tym 37 dziewcząt oraz 21 chłopców.
Podczas naszych rekolekcji poznawaliśmy wielką miłość Boga oraz prawa życia duchowego, co odzwierciedla nasz znak. Pośrodku serca widnieje perła z ewangelicznej przypowieści, którą każdy z nas otrzymał od Jezusa, I która symbolizuje prawdę o nas. Na wstążkach wszyscy umieściliśmy to, co robimy w naszym życiu aby zakryć nasze prawdziwe piękno, tak jak wstążki zakrywają perłę.”
W Nadrybiu nie brakowało nam niczego! Bóg w piękny sposób troszczył się o nas, dał nam pełen Jego pokoju czas rekolekcji. Nie doświadczyliśmy żadnych większych niedogodności, w czym widzimy ogrom Jego łaski.
IV dnia podczas wieczornej Eucharystii mogliśmy przyjąć Jezusa jako Naszego Pana i Zbawiciela. Po niej udaliśmy się procesyjnie nad jezioro, by poznać w Nabożeństwie Światła i Wody ich symbolikę.
X dnia rekolekcji odnowiliśmy nasze przymierze chrztu świętego, już w sposób świadomy. XI dnia przeżyliśmy piękną celebrację sakramentu pojednania i pokuty, a XIV dnia udaliśmy się do okolicznych miejscowości głosić Dobrą Nowinę ich mieszkańcom.
Nie zabrakło czasu na poznanie drugiego człowieka – kreatywne, tematyczne pogodne wieczory m.in. „Kocham Cię Polsko” czy też „Gąsienica” ze 100 pytaniami o oazę; hitem ON&ONŻ I były planszówki, ale i na piłkę nieraz też się skusiliśmy. Rozegraliśmy po Dniu Wspólnoty mecz animatorzy kontra uczestnicy (górą byli nasi podopieczni ;)). Nauczyliśmy się nowych tańców, a na Agapę przygotowaliśmy wspólnie pyszne ciasta i sałatki.
Wszystko to dzięki zbudowaniu wspólnoty pełnej miłości i zaufania. Krok po kroku przez 15 dni dokładaliśmy wszyscy razem cegiełkę do tego dzieła. Wspólna modlitwa, codzienna Eucharystia, miłość pełna służby i cierpliwości wobec drugiego człowieka zaowocowały. Agapa była tego największym odzwierciedleniem – dużo śmiechu, łez, wzruszeń i doskonała zabawa pozwoliły nam wspaniale pożegnać się z rekolekcjami i ze sobą.
Już tęsknimy, ale z odwagą idziemy dalej!
„Taka jest natura tego świata że to co znajdziemy musimy stracić, jak ci których łódź niesiona jest zbyt wartkim nurtem. Szczęśliwy ten, kto potrafi znieść ból rozłąki, chociaż mógł wybrać inaczej, a nagrodą są wspomnienia nigdy nie gasnące.”
Patrycja Ziarkiewicz, Barbara Szcześniak
P.S Zapraszamy do przeczytania świadectw z naszej oazy! 😉
https://lublin.oaza.pl/swiadectwo-po-onz-i-w-nadrybiu/
„Dla mnie czas rekolekcji to piękne doświadczenie wspólnoty. Kiedy przyjechałam na oazę zupełnie tego nie widziałam, a po 15 dniach żal było wyjeżdżać. Doświadczyłam ogromu miłości i bezinteresowności przez ten czas, jak nigdy w życiu. Przez to Bóg najmocniej do mnie przemawiał.”
