W nietypowym dla tego wydarzenia miejscu (od wielu lat spotykaliśmy się w  Wąwolnicy), ale wciąż blisko Matki, odbyła się tegoroczna pielgrzymka dziękczynna oaz. Archikatedra Lubelska 31 sierpnia była wypełniona po brzegi oazowiczami.

Nasze spotkanie rozpoczęliśmy o 9 w Caritas, gdzie została zapalona świeca oazy wielkiej.

Następnie w modlitwie uwielbienia dziękowaliśmy za czas tegorocznych oaz, za wszelkie dobro jakie stało się naszym udziałem, błogosławiliśmy Pana za owoce naszych rekolekcji. Całość tej pięknej modlitwy poprowadziła Diakonia Modlitwy we współpracy z Diakonią Muzyczną.

Potem nastąpił malutki podział wspólnoty (wszak było nas aż 15 oaz wakacyjnych plus ci, którzy byli w innych miejscach na rekolekcjach). Oazy Dzieci Bożych i Oazy Nowej Drogi udały się na swoją prezentację połączoną z animowanymi zabawami, a Oazy Nowego Życia pozostały w auli z Oazami Rodzin. Przeszliśmy do przedstawienia poszczególnych stopni i grup, które odbywały swoje rekolekcje w te wakacje. Nie brakowało w tym czasie radości, gromkich braw i poczucia, że od uczestników oaz bije światło Ducha Świętego, który w sposób szczególny działał w 15-dniowych rekolekcjach.

Potem szybciutko znaleźliśmy się w Archikatedrze.

Tam w modlitwie spontanicznej i śpiewie prosiliśmy Ducha Świętego o odwagę do dawania świadectwa oraz o to, by one dotykały naszych serc.

Wysłuchaliśmy wielu szczerych, wzruszających opowieści o tym, co dały rekolekcje. Mówili je zarówno najmłodsi, młodzież, czy też rodziny. Wymieniali oni konkretne owoce oaz m.in.: pokój serca, odbudowanie jedności małżeńskiej, odwagę do podejmowania decyzji, zbliżenie się do Boga, miłość do Boga i bliźnich. Niestety czas nas ograniczał, ale na pewno znalazło by się jeszcze wielu chętnych do zaświadczenia o wielkich dziełach jakich dokonał w ich sercach Bóg w czasie wakacji.

Centralnym punktem naszej pielgrzymki dziękczynnej była Eucharystia. Eucharystia wyjątkowa – sprawował ją w naszej intencji pasterz naszej archidiecezji, ksiądz arcybiskup Stanisław Budzik. 

Z wielką radością patrzył na zgromadzoną w archikatedrze ogromną grupę oazowiczów wszystkich gałęzi Ruchu. Liturgia słowa na 31 sierpnia była jakby „zaplanowana” dla nas. Wezwanie do miłości braterskiej, zachęta do doskonalenia i wreszcie przypowieść o wykorzystywaniu talentów doskonale wpisały się w początek nowego roku formacyjnego. Zostaliśmy gorąco zachęceni przez księdza arcybiskupa do zaangażowania, do dawania świadectwa, do doceniania siebie i swoich zdolności. Zwrócił on uwagę, by patrzeć na nie szerzej niż tylko jako zdolności artystyczne czy też sportowe. Wskazywał, że silna wiara, miłość pomimo trudności, bycie we wspólnocie to też talent. W dużej mierze zależy od nas co z nim zrobimy. Zostaliśmy wezwani do służby!

Na zakończenie Mszy Świętej ksiądz arcybiskup wręczył odznaczenia Lumen Mundi czworgu zasłużonym członkom Ruchu Światło-Życie naszej archidiecezji.

Wręczono odznaczenia Lumen Mundi czworgu zasłużonym członkom Ruchu Światło-Życie naszej archidiecezji

Znowu krótki spacer i byliśmy z powrotem w Caritas.

Głos zabrały dwie nagrodzone medalem osoby – najpierw pani Elżbieta Ogrodnik, potem pani Grażyna Wilczyńska. Przybliżyły swoje zaangażowanie w życie Kościoła i Ruchu Światło-Życie w naszej archidiecezji. Wszystko w bardzo skromny sposób i stawiący w centrum swojej służby Pana Boga.

Potem podziękowaliśmy ustępującej parze diecezjalnej: Włodzimierzowi i Iwonie Pytlakom oraz księdzu moderatorowi Domowego Kościoła Witoldowi Gąciarzowi. Przez wiele lat pełnili pełną zaangażowania służbę na rzecz naszej wspólnoty. Chwała Panu za ich postawę otwartości, oddania i pokochania charyzmatu światło-życie! Poznaliśmy też nową Parę Diecezjalną – Renata i Józef Nowakowie i nowego moderatora Domowego Kościoła – ks. Marek Sawicki.

Renata i Józef Nowakowie, nowa para diecezjalna Domowego Kościoła
ks. Marek Sawicki, nowy moderator Domowego Kościoła

Nadszedł czas agapy – po szybkim posileniu wygłodniałego ciała znalazł się i czas na rozmowy, radosne wspomnienia i wymianę doświadczeń. Wiele dyskusji toczyło się długo, trudno było się rozstać. Niektórzy przedłużyli swoje spotkania 😉

Dziękujemy Panu za tę przecudowną, słoneczną sobotę spędzoną we wspólnocie pełnej miłości, za radosne spotkania, za owoce oaz wakacyjnych. Niech Bóg będzie uwielbiony w naszej służbie i gotowości odpowiadania na Jego Słowo. Wolni i wyzwalający chcemy iść z odwagą i mocą, by dawać nadzieję wszędzie tam, gdzie zostaniemy posłani!

Patrycja Ziarkiewicz

Pełna relacja zdjęciowa dostępna na stronie Fotografa Pawła Kaniuka: http://fotopawelkaniuk.pl/podsumowanie-oaz-2019/