Uroczystością Zesłania Ducha Świętego rozpoczęliśmy nowy rok formacyjny.
Podczas Centralnej Oazy Matki w Krościenku przedstawiciele diecezji, tym razem w dość ograniczonej liczbie, ale z nie mniejszą mocą, wołali w modlitwie w intencji letnich oaz, duchowego przygotowywania się do nich, a także do czasu formacji w ciągu roku i rozeznania, co mamy czynić jako Ruch. Nasze diakonie: muzyczna i modlitwy animowały wieczór wigilijnej modlitwy.
W niedzielę zostaliśmy posłani i otrzymaliśmy świecę oazy wielkiej.
Chwile przyzwania Ducha Świętego, by przemienił nas i naszą posługę w dzieło Boże, nie ograniczają się jedynie do tych kilku dni, ale przenoszą się do naszych wspólnot. Z radością zaczynamy ten rok, by pochylić się nad naszą dojrzałością i odpowiadać na pytanie, jak do niej dorastać, jak ją zdobywać.
Szukając odpowiedniej drogi na najbliższe zadania formacji, wsłuchujemy się w głos Kościoła, ale także naszego założyciela. Poniższy fragment wypowiedzi zawiera refleksje o istocie Oaz Żywego Kościoła – co ksiądz Franciszek widział jako najważniejsze zadanie uczestników oaz, którzy przyjeżdżali na rekolekcje?
„Kościół w dniu jutrzejszym w konkretnym środowisku albo będzie prawdziwym, żywym Kościołem, albo zniknie, bo żadne formy skostniałe bez ducha, bez treści wewnętrznej nie wytrzymają próby czasu. Tylko autentyczne życie chrześcijańskie, a więc życie w miłości, może się stać i może prowadzić Kościół do lepszej przyszłości. Stać się Żywym Kościołem – to nasze najważniejsze zadanie i to zadanie chcemy wspólnie podjąć. O to chcemy prosić Pana w naszych modlitwach osobistych i wspólnych, żebyśmy otrzymali Ducha Bożego, który by nas prowadził, abyśmy pod Jego tchnieniem budowali Żywy Kościół najpierw w nas i wśród nas, aby potem ten Kościół budować wszędzie.” (Biblioteczka animatora 1978, zeszyt 1: Kościół wspólnotą – wspólnota w Kościele; s. 5-19, http://www.oaza.pl/oaza-zywego-kosciola-2)
