Listopadowy DWDD filii lubelskiej

W Lublinie, w dniu 23.11.2019 roku, w Ośrodku Ruchu Światło-Życie na Sławinku, odbył się Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych filii lubelskiej.

Zgromadził 48 osób: moderatorów, panie z INMK, parę filialną wraz parami diecezjalnymi DK, odpowiedzialnych za poszczególne diakonie i ich przedstawicieli z wszystkich pięciu diecezji wchodzących w skład filii lubelskiej (lubelska, radomska, sandomierska siedlecka, zamojsko-lubaczowska). Szczególnymi gośćmi tego spotkania byli odpowiedzialni Centralnej Diakonii Życia Aleksander i Agnieszka Jaromin.

Gospodarzami spotkania byli: ks. Jerzy Krawczyk – moderator filialny Ruchu Światło-Życie, Patrycja Ziarkiewicz – sekretarka filii Lubelskiej oraz Bożena i Hubert Pietrasowie – para filialna Domowego Kościoła.

Dzień wspólnoty rozpoczęliśmy w kameralnym gronie od modlitwy – jutrzni, której przewodniczył ks. Jerzy Krawczyk. Potem posilimy ciało na pysznym śniadaniu.

W prawie pełnym składzie spotkaliśmy się w sali konferencyjnej, a we właściwy temat spotkania: „EKOLOGIA INTEGRALNA – NOWE WYZWANIE DLA RUCHU” wprowadził nas ks. Marek Sawicki, moderator diecezjalny Domowego Kościoła archidiecezji lubelskiej.

Podczas pracy w grupach zastanawialiśmy się jak w naszym codziennym życiu podejmowany jest temat chrześcijańskiej ekologii, jakie dobre praktyki udaje się nam już wykonywać w rodzinach, wspólnotach. Mówiliśmy także o roli wypraw otwartych oczy na oazach wakacyjnych, także Domowego Kościoła. Poza tym w kluczowym pytaniu o to jakim zarządcą świata jestem, jak udaje mi się nad nim panować próbowaliśmy zastanowić się nad rzeczywistym miejscem człowieka w świecie i jego roli.

Po inspirującym czasie pracy w grupach przyszedł czas na wyciszenie i Namiot spotkania w kaplicy.

Centralnym punktem naszego DWDD była Eucharystia, celebrowana przez 7 kapłanów, której przewodniczył i wygłosił homilię moderator RŚŻ diecezji zamojsko-lubaczowskiej – ks. Dariusz Babiak. Podczas kazania zostaliśmy skłonieni do zastanowienia się czy przyjmujemy wszystkie przykazania i całe nauczanie Kościoła jako swoje. Tu padł przykład sondażu zrobionego wśród chrześcijan co do zmartwychwstania, w znalezionej przez ks. Darka statystyce tylko 60% badanych wierzyło w podstawową prawdę naszej wiary. Zastanawialiśmy się także czy potrafimy dostrzegać w tym wszystkim co nas otacza, co nas dotyka realnego i żywego Boga, szukając jego obecności na co dzień, zwłaszcza w Eucharystii.

Następnie po obiedzie odbyły się spotkania moderatorów diecezjalnych, diakonijne oraz krąg filialny DK. Podsumowując poszczególne spotkania, te poranne i popołudniowe zebraliśmy odpowiedzi na zadane nam pytania, dzielimy się pięknym ujęciem tematu ekologii w rodzinie w jednej z grup:

• Nie podążaj za modą, wartość każdego człowieka jest w środku
• Rodzinny czas na łonie przyrody, aktywny wspólny czas pokazuje piękno i uczy szacunku do otaczającego nas świata
• Drobne nawyki życia codziennego mogą przyczynić się do oszczędzania kropli wody, czystego powietrza, energii
• Duża rodzina to większa oszczędność (np. krzywa śmieciowa – singiel wytwarza tyle samo śmieci co pięcioosobowa rodzina!)
• Wymiana rzeczy (ubrania, zabawki) pomiędzy rodzinami
• Przez zakup produktów prostych, nieprzetworzonych ograniczać śmieci
• Jeśli mogę pożyczyć, nie muszę kupować
• Rozeznawać co jest zachcianką, a co realną potrzebą
• Edukować siebie i dzieci do odpowiedzialności, uczyć że wysiłek włożony np. w segregację śmieci się opłaca
• Ważna jest odpowiedzialność nie tylko za siebie, nie wystarczy nie śmiecić, trzeba posprzątać to co inni zostawili. Jeśli w lesie będą śmieci, inne do niego dołączą, a jeśli sprzątniemy, są szanse, że ich nie będzie
• Konkretyzowanie pojęć – my nie oszczędzamy, MY ŻYJEMY NOWĄ KULTURĄ. Pozytywny przekaz
• Uczyć podstawowych, poprawnych definicji
• Czytajmy Blachnickiego – on pisał dużo o konsumpcjonizmie
• Przeciwstawiać się konsumpcjonizmowi, nie produkować tyle śmieci, jeśli coś kupimy, trzeba to będzie zutylizować
• Odpowiednia relacja do przyrody – zwierzęta to nie członek rodziny, należy im się szacunek, ale w zdrowy sposób
• Przyroda sobie bez nas poradzi, my bez przyrody nie
• Zdrowy rozsądek – ludzie są szalonymi ekologami albo czynią sobie ziemię poddaną w sposób drastyczny. Da się żyć w sposób zrównoważony
• Łatwiej jeść tonę leków, niż zmienić tryb życia na zdrowszy (zmiana diety, zmiana nawyków zamiast spożywania chemii)
• Ekologia wycinkowa, w częściowym zakresie nakręca dodatkową konsumpcję i zakrzywia realny obraz – tylko ekologia integralna daje realną szansę
• Życie w zgodzie z przyrodą na peryferiach, a życie w mieście, gdzie często działania możemy nazwać fałszywą ekologią, która staje się bożkiem. Tylko wiara pozwala spojrzeć na wartość przyrody w prawdzie, jako dar od Boga
• Na rekolekcjach wykorzystać czas by mówić o Nowej Kulturze pod kątem ekologii integralnej
• Na rekolekcjach DK zwrócić uwagę na to jak spędza się czas z rodziną, np, kronika wypraw rodzinnych
• Dzielić się z innymi tym co mamy, zwłaszcza w nadmiarze, ale nie tylko wtedy!
• Organizować dla rodzin spoza Ruchu inicjatywy aktywnych rodzinnych chwil, każdy w czymś czuje się mocny, dajmy coś światu.

Z poszczególnymi diakoniami patrzyliśmy na zadania nowym roku formacyjnym m.in. potrzeba zaangażowania większej liczby uformowanych członków Ruchu w diakonie specjalistyczne, zwłaszcza oazy młodzieżowej, kwestia rozeznania konkretnych i realnych działań diakonii na poziomie diecezji, rejonów, parafii, a także jak potrzebna jest nasza realna obecność w świecie i życie tak, by inni zastanawiali się: „Kim oni są?”.

Szczególnym momentem podsumowania były mocne słowa pani Grażyny Wilczyńskiej, która przypominała nam o tym co najważniejsze w nauczaniu ojca Franciszka w temacie wypraw odkrywczych. Ksiądz Franciszek Blachnicki widział je jako naukę czytania znaków, wrażliwości na otaczający świat i chciał by przenosiło się to na rozumienie i odkrywanie piękna Liturgii. Na koniec tej wypowiedzi padła gorąca prośba o poważne podchodzenie do tej sprawy, o właściwe kształtowanie postaw prowadzących rekolekcje i animatorów.

Nieszporami wkroczyliśmy w Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, którym przewodniczył i wygłosił słowo na zakończenie ks. Marek Andrzejuk, moderator diecezji siedleckiej.

DWDD było czasem doświadczenia charyzmatu spotkania Pana w drugim człowieku w realnej rzeczywistości naszej filii, radosnym czasem pełnym refleksji nad realną kondycją naszych diakonii i wyzwań, przed którymi stoimy.

Dziękujemy Bogu za czas tego spotkania! Dziękujemy wszystkim obecnym, którzy stworzyli wspólnotę.

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć autorstwa ks. Roberta Capały: https://www.flickr.com/photos/153355500@N05/sets/72157711906531836/with/49112215002/