W piątkowy wieczór (8 grudnia 2023 r.), w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, rozpoczęliśmy ostanie wydarzenie związane z rokiem jubileuszowym Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej. Podczas dwudniowej gali jubileuszowej podsumowaliśmy obchody 50-lecia. Wielką radością spotkania była dla nas obecność bpa Adriana Puta i bpa Adama Baba na piątkowej jego części oraz abpa Stanisława Budzika i Krzysztofa Włodarczyka podczas sobotnich uroczystości.
Podczas piątkowej Eucharystii zostaliśmy zachęceni do słuchania, tak jak robiła to Maryja. Słuchania przede wszystkim Boga, tak by jego słowo w nas wchodziło, zmieniało w sposób konkretny nasze życie. W oazie mamy ku temu doskonałą sposobność podczas praktyki Namiotu Spotkania. W swojej homilii bp Adrian Put zwrócił też uwagę na ogarniający nas lęk i wstyd, które nie pozwalają nam słuchać głosu Boga. Prosił, by podczas Jubileuszu nie pozostać tylko na poziomie wspominania, lecz abyśmy wciąż pytali o to, co przygotował nam Ojciec.
Po mszy świętej wraz z Diakonią Modlitwy uwielbialiśmy Pana za wszystko, czego mogliśmy doświadczyć poprzez formację w Ruchu, ale też prosiliśmy o otwartość na to, co przed nami.
W sobotni poranek, tuż po zawiązaniu wspólnoty, uczestniczyliśmy w obrzędzie włączenia do deuterokatechumenatu, podczas którego 61 młodych osób weszło do Szkoły Chrystusa. Nabożeństwu przewodniczył moderator generalny Ruchu Światło-Życie, ks. Marek Sędek. Tu znowu zostaliśmy zachęceni do gorliwego i uważnego słuchania słowa Bożego, do przemiany myślenia na wzór ewangelii.
Centralnym punktem świętowania była Eucharystia, sprawowana przez abpa Stanisława Budzika. Biskup Krzysztof Włodarczyk, podczas homilii zacytował słowa naszego Założyciela: „Rocznice i jubileusze dla ludzi wierzących są zawsze okazją i wezwaniem do wdzięcznego wspominania wielkich dzieł Bożych”. Delegat episkopatu do spraw Ruchu Światło-Życie dodał, że uroczystość skłania do wdzięczności z 50-letniej wierności charyzmatowi kolejnych pokoleń. Jest także okazją do modlitwy o wzrost uczestników Oazy wszystkich gałęzi, przede wszystkim duchowy; aby poprzez odpowiednią dla każdej z grup formację wychowywał dojrzałych chrześcijan i służył Kościołowi, szczególnie w parafii-wspólnocie wspólnot.
Po Eucharystii wszyscy zostali zaproszeni na Katolicki Uniwersytet Lubelski, gdzie czekał już obiad. To tam odbył się dalszy ciąg radosnego świętowania. O godzinie 15:30 rozpoczęła się gala. Swoje słowo na jej rozpoczęcie skierowali do nas: prof. Adam Zadroga, prorektor KUL ds. misji i cyfryzacji, dr Robert Derewenda, dyrektor IPN Odział w Lublinie oraz Renata i Józef Nowakowie, para filialna lubelska. Cieszyliśmy się także obecnością prof. Ewy Trzaskowskiej, prorektor KUL ds. kształcenia oraz ks. prof. Piotra Kulbackiego, dyrektora IFPL.
W krótkim fotograficznym skrócie zobaczyliśmy jak wyglądał miniony rok…
Po części oficjalnej zostaliśmy zaproszeni na wykład jubileuszowy, który przygotował dla nas prof. Witold Kowalczyk. W wystąpieniu „Rodzina jako Domowy Kościół w wizji założyciela ks. Franciszka Blachnickiego” podjął rozważania na temat roli rodziny, a zwłaszcza formacji małżonków i całych rodzin w Ruchu. Podkreślił, że bez wątpienia świętowanie roku jubileuszowego budowało i umacniało jedność wszystkich gałęzi naszego Ruchu.
Podziękowaliśmy także ustępującym odpowiedzialnym za diakonie specjalistyczne oraz zostali powołani nowi podejmujący diakonię:
Diakonia Muzyczna – podziękowaliśmy Katarzynie i Kazimierzowi Kraczoniom, a powołani zostali Grażyna i Rafał Cebrykowie
Diakonia Ewangelizacji – odpowiedzialną została Natalia Tarasińska
Diakonia Miłosierdzia – podziękowaliśmy Iwonie i Jackowi Wolskim, a nowi odpowiedzialni to Anna i Tadeusz Młynarczykowie
Diakonia Wyzwolenia – swoją posługę zakończyli Dominika i Tomasz Barczykowie, a na ich miejsca zostali powołani Ewa i Jacek Reszkowie.
Uroczystość na KUL-u to także czas na wyrażenie wdzięczności osobom, które w szczególny sposób angażowały się w dzieło Ruchu diecezji lubelskiej na przestrzeni 50 lat. Kolejne statuetki „Kłosy oazy” zostały wręczone 10 osobom. Laureatów można poznać w tym poście.
Na zakończenie słowo skierował do nas moderator diecezjalny, ks. Jerzy Krawczyk. Zauważył, że stanęliśmy u kresu Jubileuszu, ale nie u kresu łaski. Przypomniał, jak wielkich animatorów wydarzenia, któremu na imię Ruch Światło-Życie mieliśmy w przeszłości, wskazywał jednak, że nie możemy skupiać się tylko i wyłącznie na historii. Potrzebujemy wyzwolenia z lęku i wyjścia niczym wojsko Gedeona. Mamy wiele do zaoferowania światu i Kościołowi – nie możemy tego zatrzymywać tylko dla siebie. Oprócz osobistej formacji ważna jest diakonia na zewnątrz. Ważne jest, by prosić o ożywienie nas i posyłanie na misje.
W międzyczasie oazowicze cieszyli się swoją obecnością podczas rozmów przy kawie i ciastku, na kiermaszu rękodzieła dla Zalesia lub podczas oglądania historycznych zdjęć wyświetlanych na telewizorach przed aulą. Zwieńczeniem uroczystości był jubileuszowy tort, a także piosenka jubileuszowa wykonana przez naszą Diakonię Muzyczną.
Sobotnie świętowanie zakończył piękny koncert zespołu „Jedno Ciało”, który był przeplatany świadectwami małżonków. Poruszył on wiele serc.
Uroczystość była transmitowana na żywo, a nagranie dostępne jest na oazowym kanale YouTube.
Chwała Panu za miniony rok, za wszelkie dobro i doświadczenie wspólnoty!
Z nadzieją i radością wkraczamy w nowe pięćdziesięciolecie.
